"Çürü/yüş"
Bana ait olmayan bir evin,
Avlusuna serdim kalbimin hüzün yüklerini.
Kederden buruþ buruþ yüzleri,
Gözleri çaresizlik renginde.
Solgundu benizleri,
Bir o kadarda güneþe hasret.
Ellerimle söke söke çýkartýp,
Maviliðine kavuþturdum
Gökyüzü görmeyen yerlerini.
Yorgundum
Bir o kadar da bitkin.
Ýðde aðacýnýn gölgesine yasladým bedenimi.
Ýðde aðacýnýn kokusunda
Çocukluðumu soludum.
Ölmek üzere olan ruhuma
Pansuman niyetine.
Ýçim geçmiþ.
Çocukluðum gezindi
Ruhumun papatya kokan sokaklarýnda.
"Ahhh tebeþir yok diye seslendi biri",
{ Ben bulurum diye cevap verdi dilim}
Buldum bir kýrýk kiremit parçasý
Çizdim sek seði.
Etrafýmda gülen çocuk yüzler.
Baþladýk oynamaya.
Zýplamaktan guruldayan mide sesleri
Dahil oldu oyunumuzun içine.
Ahhh o elimize tutuþturulan salçalý ekmek,
Ne güzelde gelirdi
Açlýktan guruldayan midemize.
O sadece salçalý ekmek deðildiki
Benim için huzur tadýnda yenen tek yemekti.
Dalmýþým...
Rüzgar uðulduyor tüm sertliðiyle
Yine karardý gökyüzüm.
Mabed damlalarý inerken gökyüzünden,
Huzura kavuþturduðum hüzünlerim
Rüzgârla daðýldý dört bir tarafa.
Toplayabilmek ne mümkün.
Sýrýlsýklam ýslanýrken bedenim,
Entarimden dökülüyordu
Damla /damla gençliðim.
Gökyüzü gençliðime aðlýyordu.
Eve adým atarken,
Çatýsýndan damlýyordu bütün duygularým
Çamura karýþýyor du
Ayaðýmýn altýnda eziliyordu.
Çýðlýk çýðlýða hislerim /sevgim /inancým.
Bana ait olmayan bir evin avlusunda
Gün yüzüne çýkarttýðým hüzünlerim bile
Terketti beni.
Bomboþum þimdi.
Bana ait olmayan bir evin odalarýnda
Yayýldý köklerim.
Burda kimsesizlikten çürüyeceðim..
Fatma Berber
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Yiğit Berber Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.