ey
Sen ve Gözlerin
Senden nefret etmeliyim ;
Sen benim sonum olmadan ,
Gözlerindeki ýþýltýya vurulmadan ,
Sözlerindeki ezgiyi duymadan ,
Bu gece sabah olmadan.
Farklý deðilsin kimselerden oysaki ,
Nedir seni bana böyle çeken ,
Bilemiyorum.
Nereden çýktýn , nasýl estim aklýna ,
Yoksa sadece bir tesadüf mü ,
Bilemiyorum.
Ben birçok þeyi bilmem zaten ,
Ya unuturum ya da hatýrlayamam.
Ama sen , gözlerin ,
Neden dün gibi aklýmdalar ?
Bunca yýl bir hayalet gibi ,
Kendini bana hissettirmezken
Nasýl hatýrlýyorum seni ve gözlerini ?
Biliyorum uzak , çok uzak artýk
Sen ve gözlerin.
Senden nefret etmeliyim ;
Kalbin kalbime dokunmadan ,
Mesafeler kýsalmadan ,
Cümleler kurulmadan ,
Gözler bakýþmadan.
Senden nefret etmeliyim ;
Sen benim sonum olmadan ,
Gözlerindeki ýþýltýya vurulmadan ,
Sözlerindeki ezgiyi duymadan ,
Bu gece sabah olmadan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
eylülünsonyaprağı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.