ZORBA DÜŞ SIĞINAĞININ ARDINDAKİ KORKULU RÜYA "ZAMAN"

Geceye yakýn gün batýmýna doðru sararan yýlgýn baðrýmda sakladýðým þiirlerdir zaman…

Ufacýk kuþ cývýltýsýnýn sürüklediði hatýralar ormanýnýn kayýp aþk ilanýydý ..
Suskunluðun ardýndaki çocuksu sözcüklerin iki hecelik düþmanýydý.
Üþüyen ruhun aynada yansýmayan gizli öznesi,
Kaçamak duygu peþindeki benliðin derin çýðlýðýnýn ta kendisiydi.
Öyle ki zaman, yaþam denilen erimeye mahkûm idamlýk mum tanesi kadar hazin ve süreksizdi.

Kimseyi tanýyamýyordum o vakitler kendimi deðin.
Etrafýmdaki esmekten aciz rüzgârlar dahi adýmý sormaz olmuþ,
Gün batýmýna hazýrlanan gök kubbe beni yüreðinden siler dahi olmuþ.


Yaþam derin bir sonsuz umman,
Bense kaybolan bir kum tanesi bile olmayan deðersiz toz bulutu.
Utangaçlýðýn ardýndaki çekik gözün derinliklerindeki toprak sevgisiyle yanan yüreðe zulmün ,
Kýþ mevsiminin süpürdüðü üstünde yýrtýk paltolu, cebi meteliksiz ruhun derinliklerindeki acizliðinde
Adýdýr zaman!

Saatler dile gelse yüreklerdeki o hassas derin kök salmýþ kötülükler dirilse
Sarýlsa hayat kayýp yýldýzlarýn ardýndaki karadelikler misali çekip çýkartsa
Âþýklar ormanýndan kovalayýp durdursa,
Sýradan yüreklerde ýþýk olup aydýnlansa.
Aþkýn korkusundan kaçamak bakýþlardýr usulca dile gelse,
Yeþerse yeniden sevdalar þehrin kuytu diyarlarýnda aydýnlatsa her yaný.
Aþkýn ýþýðý kuþatsa tüm gökyüzünü,
Yeni doðan bebekler misali alýp onu ufacýk baþýný sevse.
Aþktan ýsýnsa tüm âlem,
Bitmese kayan yýldýzlarýn var olma savaþý.
Azgýnca akan zamanýn kötülüðünü kurutsalar o vakit.
Bakmasalar acýmasalar zamana köle olmuþ insancýklara.
Kul olmayý insanoðlu olmaktan çýkartan ruhlarýn suratlarýna çarpsalar aþkýn eþsiz sevdasýný.

O vakit durgunlaþsa gök denizler,
Ýçlerindeki kararan zamane lekeleri alýp atsalar evreni bir köþesine.
Yeniden yeþerse aþkýn sonsuz sevdasý,
Ýçlerde huzur dolsa topraklarda.,
Zamana kaybedilen aþklarýn mezarlarýnda rahat uyusa.

Zamanýn korkutucu zulmü bir baþka bahara kalsa …

Sosyal Medyada Paylaşın: