titrek kavak aðacýnýn yapraðýnda bir canlý duyuþu çok yakýnýmda, içimde hayata kurmuþ da sanki bütün merdivenlerini soluk alýp veriyor gözünü ýslatan yaþlar kurumuþ çoðul bir sevginin izleri þimdi bulutsuz bir gökyüzü istemi
ayný anda uyansa dünya güç açtýðýnda gözlerini anlamsýzýn gölgesi mi olurmuþ demeyin adýmlarýmýn izi deðil onlar her öldürülen þahsýn hesabýný sormak erdeminin yoluna düþmüþ bayaðý çok sancýlý insan kalýbýný arýyor yorgun ayaklar altýnda kalan sýzý
karýncalar üþüþüyor baðrýn en ateþli yerine ekmek derdinde yað derdinde savaþ sürünüyor yanan ocak özlemi sýcak kucak kim açar kolunu sýnýrda koþan çocuða
bu saldýrýlarda kimse ölmesin desek öldürse savaþ kendini öyle þatafatlý olmasa mezarý kimse gelmese ziyaretine
ölüm ölür mü öl desek ölse..
titrek bir kavaðýn yapraðýnda insanlýk düþmese..
13. 03. 2022 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.