Nefes almayı yaşamak sandılar!
Nefes almayý yaþamak sandýlar!
Mutluymuþ gibi güldüm,
Yaþlanmýþ yüzüme baktýlar.
Ne vakit birkaç kelam döktüm,
Sesim duyulsada anlamadýlar.
Yavaþ yavaþ tükendi ömrüm,
Onlar beni yaþýyor sandýlar!
Her akþam tekrar tekrar ölüyorum!
Mezar taþýma bile bakmadýlar.
Sessizce bir köþede bitiyorum!
Gelip kolumdan tutmadýlar.
Cam bir vazoyum düþüyorum!
Düþersem kýrýlýrým, ölürüm biliyorum!
Varmak üzeriyim son deme, görüyorum!
Tutun! Tutun beni! Gidiyorum!
Çýðlýklarým yüksek deðil biliyorum!
Duyun beni, duyun ne olur ben ölüyorum!
Onlar! Onlar beni duymadýlar!
Onlar beni yaþýyor sandýlar!
Onlar!
Nefes almayý, yaþamak sandýlar!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Utku Can CANATAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.