m-
A H - Ş U - K A R A
Bazý kelimeler bazý milletlerin; kaderine, örfüne, ahlâkýna, pratik konuþma diline ve sosyal yaþamýna o kadar çok yansýr ki, adeta o kelime ile o kelimeyi kullanan toplum, bir bütünlük içinde ve birbirlerinden ayrýlmaz bir birlik oluþtururlar. Buna bir misal vermek gerekirse beyazýn zýttý olan, “KARA” kelimesi ile Türk toplumu, iþte böyle ilginç bir beraberlik ve kaynaþma meydana getirerek, bu kelime ile sarmaþ dolaþ olmuþ ve bir “birlik ve bütünlük..” meydana getirmiþtir.
Bu beraberlik; “çileden mi, kederden mi, zevkten mi..?” bilinmez. Ancak, kiþiye göre farklý versiyonlar olarak yurdumun insanýna farklý-farklý göz kýrpar.
Ben de, bu KARA kelimesinin bir kýsmýný; aþaðýdaki þiirdeki, yazýlýþ þekli ile getirmeðe çalýþtým...
Ne dersiniz? Siz de bana katýlýr mýsýnýz? Yoksa, yoksa siz daha farklý mý düþünürsünüz?...
A H!.. Þ U, K A R A…
ÞÝÝR NO: 122 * 26-12-2008
Her yerde kar var, her yer gömülmüþ KAR’A,
Etraf bembeyaz, görünmüyor hiç KARA;
Yerler, buz kesmiþ; dondurucu bir soðuk,
Yakacak satanýn cep, geçiyor KÂR’A...
Mavi önlüðün bile, geçmiþi KARA,
Zil çalýnca, bahçe olurdu kap-KARA;
Annelerin giydikleri, çarþaf KARA,
Ak hiç yok, zaten gelen haberler KARA...
Sýrtý da çýplak, Güneþ’te yanmýþ KARA,
Güneþ batýnca, evlerin içi KARA;
Bazý çocuk da kader, doðuþtan KARA,
Ýslâm, zincire vurulmuþ, bahtý KARA…
Türkiye’de doðmuþ, baþkenti AN-KARA,
Ýþi yok, iþsiz. Ailesi fu-KARA;
Çevresine olmuþ, her zaman mas-KARA,
Asaletiyse, onda döner.. va-KARA...
26-12 -2008/SAAT:02:55/Konak-ÝZMÝR.
Mürsel Münevveroðlu (munevveroglu@hotmail.com)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.