Bir þebnem damlasý olmak gerek yerinde ve zamanýnda. Akmak gerek topraðýn tenine saf ve duru. Baksana Gök mavisini örten þu bulutlarýn gözyaþlarýna saf ve renginde. Ve þu gök kuþaðýna baksana insan gibi rengarenk. Hey þu koþan çocuðu görüyorsun? evet, evet ha iþte o çocuðu. Hani ýrktan soysuzun askerleri arkadaþlarýný kurþuna dizmiþtiler "özgürlük" yalanlarý ile.. Evet evet iþte o çocuðun göz yaþlarý da umudum gibi ..! Sana bir þey sorayým istersen; Hani Afrika’da açlýktan ölen çocuklar ve Suriye’de umuda yürüyen çocuklar onlar þimdi nerede diye soruyorum? "Ya ne soruyorsun" diye çýkýþma dur hele deli rüzgar yürekli. Bana söylesene mevlana ne derdi aðlayan çocuk gördüðünde. .. Ya ibni Arabî nasýl anlatýrdý peygamberimiz çocuk sevgisini.. Hey yaðmalanmýþ toprak ananýn bu þefkati neden fýrtýnalarla yorulmuþ yüreðimize, en kadim dost... Hadi söylesene kýldan ince kýlýçtan keskin yolda neden hüzünlü bu yürek. ..... Ya sen o mahsun Abdullah’ý tanýrmýsýn? Bana baba diyen o çocuðu.. Þiir Kamil üci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kamil üci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.