SALKIM SÖĞÜDÜN SIRRI.
SALKIM SÖÐÜDÜN SIRRI
Anne, yokluðunla dertleþiyorum þimdi.
Bilmem hatýrlar mýsýn?
Bana en son Salkým Söðüdün altýnda sarýlmýþtýn.
Oðlum! deyip baðrýna basmýþtýn,
Öperken, kokumu içene çekmiþtin,
Görmese de gözlerin, gönlünle sevmiþtin,
Ayrýlýk acýsý çökmüþtü içimize,
Kederin gözyaþlarýndan taþmýþtý, sessizce,
Oðlum, yolun açýk olsun,
Allah’ým seni korusun, demiþtin.
Deniz Mavisi gözlerin nemli.
Sen bana sarýlmýþtýn,
Salkým Söðüt de sana,
Eðmiþti baþýný mahzunca,
Ýnce dallarýný koymuþtu omzuna,
En yakýn dostunu avuturcasýna.
Hep hatýrlarým,
Salkým Söðüdün altýnda son halini.
Beni son görüþünü bilircesine,
Pek bir mahzun, pek bir kederli.
Elveda oðlum,! der gibi.
Yenik düþmüþtün, Gizli Þekere.
Deniz Mavisi gözlerini hedef almýþtý sinsice.
Açýk düþmandan korkun yoktu,
Bilirdim, ne cesur kadýn olduðunu,
Babam yine yemiþti siyasi sürgünü,
Tayin yeri Bigadiç’in ücra bir köyü.
Çamaþýr yýkarken, çeþme baþýnda,
Yanýnda ben de vardým, yedi sekiz yaþýnda,
Üç kadýn saldýrmýþtý da sana, sýra baþýnda,
Allah var ya, haksýzlýða tahammülün yoktu,
Güvenmiþlerdi kendilerine, sayýlarý çoktu,
Bahaneleri sudan, sýradan.
Beni saklamýþtýn da ardýna,
Sýðýnmýþtýn Yaradan’a
Hepsini geçirmiþtin sýradan,
Birisinin de kocasý, koþup gelmiþti de,
Çamaþýr tokacýyla, onu da çýkarmýþtýn aradan.
Hey gidi günler....!
Artýk eski cevvalliðinden yoktu eser,
Sinsi hastalýk yüklemiþti, sana hayatýn kederini,
Almýþtý Deniz Mavisi gözlerinden, hayatýn ýþýðýný, rengini.
Hep hatýrlarým,
Salkým Söðüdün altýnda son halini,
Beni son görüþünü bilircesine,
Pek bir mahzun, pek bir kederli,
Elveda oðlum,! der gibi.
Salkým Söðüdü bahçemize ellerinle dikmiþtin,
Su verip diriltmiþ,
Sevgi verip büyütmüþtün.
Konuþurdun onunla, bilirdi bütün sýrlarýný,
Dinlerdi sessizce, nefessizce.
O da severdi seni,
Bilirdi görmediðini, tutardý elini,
Üzerine dökerdi, örgülü beliklerini,
Eðilirdi üzerine, korumak ister gibi,
Þahitti son vedamýza,
Hüzünlüydü, olacaklarý sezer gibi.
Hakkýný helal et oðlum…’ demiþtin,
Gidip de dönmemek var,
Gelip de görmemek,
Büklümdür Muhittin’im hayat yolu,
Ölümle evliyiz, hayatla yavuklu
Anne sen gittin ya,!
Salkým Söðüt de gitti.
Seni yalnýz býrakmak istemez gibi.
Vermemek için sýrlarýný,
Kuruttu dallarýný,
Döktü yapraklarýný,
Býraktý topraða geçirdiði týrnaklarýný,
Senin gibi, o da aldý gitti kendini.
Anne sen gittin ya,!
Yarým kaldý, her þey,
Umutlar, emekler,
Yarým kaldý her þey,
Kaþýk düþtü elimizden,
Yarým kaldý her þey,
Çorbamýz tabakta,
Çayýmýz bardakta,
Kanayan dizimiz sokakta,
Yarým kaldý her þey,
Uçurtmamýz tellerde,
Gülüþler resimlerde,
Sevgiler gönüllerde,
Yarým kaldý her þey,
Yýkýldý gönlümde yaþattýðým köy,
Artýk gitsem de hoþ gitmesem de.
Gönlümde çaðlayan Kocapýnar dindi.
Hep hatýrlarým,
Salkým Söðüdün altýnda son halini.
Beni son görüþünü bilircesine,
Pek bir mahzun, pek bir kederli.
Elveda oðlum..!, der gibi.
Bilmem, farkýnda mýsýn?
Yetim de kaldým,
Babam da yok þimdi…!
29/05/2019 Muhittin KOÇ
Bütün Türk Milleti ve Ýslam Aleminin, Miraç Kandilini kutlar, hayýrlara vesile olmasýný, Yüce Allah’tan dilerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.