O! "adamlar."
O! “adamlar”
Burnu büyük, maðrur kiþi,
Kalbi katran, dýþý inci.
Üste yaðcý, alta kinci.
Baþa oynar,” hep birinci.”
Gel de, sen söyleme þimdi,
Köþk, sarayda, doðsan, n’olur.!
Çok konuþur, hep boþ vaat.
Tarla boþtur, yoktur hasat.
Ýçi sirke, bin bir surat.
Ýþin gücün, fitne fesat.
Dardýr köprü, kýldýr sýrat.
Bir gün sözde dursan, n’olur.!
Sabah akþam, yesen börek,
Þiþtir karýn, koftur yürek,
Baksan merttir, özde dönek.
Dili desen, uzun kürek,
Balý görüp, konan sinek,
Aç, susuzu görsen, n’olur.!
Garibana, nemrut surat.
Ýþ düþtü mü, yaltak sýfat.
Ýþ bitti mi, bir pula sat.
Menfaate, bin takla at.
Edep, erkan bilmeyen zat,!
Biraz yüze gülsen, n’olur.!
Bir masaya gelir, çaylar,
Yüze karþý, hoþtur laflar,
Kalkarsan, arkandan sallar,
Üç kuruþa, seni harcar,
Bir gün kantar, seni tartar.
Biraz kendin bilsen, n’olur.!
Tanýmazsýn amca, dayý.
Hak getire, sevgi, saygý,
Sorsan der ki, “kuþak farký.”
Para, puldur, sade kaygý.
Gel söz dinle, bundan gayrý,
Ana, ata bilsen, n’olur.!
Samimiyet der, laçkalýk.
Her sözünde, bir saçmalýk.
Hali tavrý, tam sopalýk,
Davranýþlar, hep yapmacýk.
Mesleði olmuþ, zýrvalýk.
Ciðer desen, beþ paralýk,
Biraz aðýr olsan, n’olur.!
Söz verir, sözünde durmaz.
Borç alýr, vurdum duymaz.
Sade kendin, sanýr kurnaz.
Arsýzdýr, yüz kýzarmaz.
Be, gafil, Allah’tan korkmaz,
Biraz dürüst olsan, n’olur.!
Siyasete de, el atar,
Her tür “zübüklüðü” yapar,
Menfaate, parti satar,
Ortadadýr, açýk pazar.
Bozuk düzen, tutmaz ayar,
Biraz adam olsan, n’olur.!
Bencilliði, en zirvede,
Adam arar, sýrt binmeye,
Kendine beþ, bir millete.
Saygý duymaz, hiç kimseye,
Yüz verme, kendin bilmeze,
Biraz kibrin yensen, n’olur.!
Varlýk yokluk, bilmezsin sen,
Yaðlý vücut, semiz beden,
Doymaz, dünyayý versen.
Daha da çok, semirmeden,
Eðer, biraz insan isen,
Az kanaat, etsen n’olur.!
Eþe, dosta vermez selam,
Hep dilinde, kibir kelam,
Hiç düþünmez, helal haram,
Hal anlamaz, bilmez meram,
Boy gösterir, arz-ý endam,
Biraz halden bilsen, n’olur.!
Aðzýn açarsa, küfreder,
Sanki þeytana, þükreder,
Kendin sanýr, bir halt eder.
Alaycýdýr, tüm gülmeler.
Görsen “dünyaya hükmeder,”
Biraz edep etsen, n’olur.!
Burnu inmez, Kaf daðýndan,
Kopsa düþse, almaz yerden,
Kendin cüce, büyük gölgen.
Hep çalarsýn, yüksek telden.
Giyeceksin elbet, kefen,
Biraz engin olsan, n’olur.!
Elbet gelir, ecel sana.
Dünya senin, olur sanma.
Bin yýl daha, yaþasan da,
Deðecek o, toprak cana.
Tek derdin, hayattan yana,
Ölümü de bilsen, n’olur.!
Koç Muhittin, coþtu yine,
Geçti aylar, geçti sene,
Boþ insansýn, adam sen de,!
Diklenirsin, ecele de,
De ki! Yendin ölümü de,
Ýnsan deðil isen, bence,
Ölümü de yensen, n’olur.!
23/06/2020 Muhittin KOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.