"SEVİNİN EY GAFİLLER! MALKOÇOĞLU GİDİYOR."
Malkoçoğlu
"SEVİNİN EY GAFİLLER! MALKOÇOĞLU GİDİYOR."
“SEVÝNÝN EY GAFÝLLER! MALKOÇOÐLU GÝDÝYOR.”
Savulun ey gafiller! Malkoçoðlu geliyor,
Bir Koçyiðit narasý, yeri göðü deliyor.
Haber salýn Ayvaz’ým, sevinsin Bolu Beyi,
Yorgun düþtü bedeni, býrakarak her þeyi,
Kýr atýyla Köroðlu, bu dünyadan gidiyor.
Fatih’in fedaisi, Türklük heybetimizdi,
Kara Murat o deðil, bütün milletimizdi.
Kötüleri kovardý, “döverim sizi üleynnn,”
Diz çöktürülemezdi, topla, tüfekle falan.
Yýkýlmayan bir adam, bu dünyadan gidiyor.
Çocukluk günleriydi, her filmini izlerdik,
Malkoçoðlu olurduk, düþmanlarý gözlerdik.
Tahtadan atýmýzla, toz dumana katardýk,
Çomaktan kýlýçlarla, yalabýklar çakardýk.
Çocukluk Kahramaným, bu dünyadan gidiyor.
Alageyik görürdü, Yiðit Halil düþünde,
Unuturdu Zeynep’i, alageyik peþinde.
Biletini keserdi, kanunsuz zengininde,
Amansýz düþmanýydý, kokuþmuþ düzeninde.
Býçkýn Komiser Cemil, bu dünyadan gidiyor.
Ne James Bond oldu o, ne Ýngiliz Casusu,
Türklüðe ait olmak, onun, þeref, namusu.
Hollywood’a gitseydi, Tom Cruise kalýr yayan,
Ýþsiz, güçsüz gezerdi, Alain Delon falan.
Karizmanýn zirvesi, bu dünyadan gidiyor.
Kalenin surlarýndan, ne taklalar atardý,
Düþman belde güzeli, bakýþýyla yanardý.
Senden öðrendik bizler, vatan, millet aþkýný,
Yeþil gözlü Bozkurtum, helal et sen hakkýný.
Aksakallý Ak Koca, bu dünyadan gidiyor.
Koç Köroðlu olurdu, zalime baþ kaldýran,
Malkoçoðlu olurdu, ordularý yýldýran.
Bir Vatandaþ Rýza’ydý, adalet kollayýcý,
Bir Öðretmen Kemal’di, Kuvayýmilliyeci.
ATATÜRK’ün askeri, bu dünyadan gidiyor.
Yaþayan son akýncý, can verip de ölüyor,
Çaðýn Polemonlarý, karga gibi gülüyor.
Dünya size de kalmaz, ödlek ruhlu sefiller,
Hesap gününe kadar, sevinin ey gafiller,
Kahraman Battal Gazi, bu dünyadan gidiyor.
Suya girse ýslanmaz, sular Cüneyt’lenirdi.
Köroðlu kýlýç sallar, namert tüfenklenirdi.
Örmek alsýn Türk Genci, oydu gerçek kahraman,
Yenemezlerdi onu, saldýrsa da bin düþman,
Yenilmeyen Koçyiðit, bu dünyadan gidiyor.
Hayal kahramanýdýr, hem Süpermen, hem Batman.
Varsa odur dünyayý, kurtaracak bir adam.
Türk Uzay Gemisinden, alýr günlük raporu,
Üç beþ uzaylý dövmek, onun sabah sporu.
Türk yýldýz savaþçýsý, bu dünyadan gidiyor.
Hele bir sadede gel, kendine gel eyyy! Þair,
Hiç ölenin ardýndan, olur mu böyle þiir?
Her birimiz aðladý, her evden çýktý mevta,
Helal ettik haklarý, Türk Milleti bir safta.
Ölmeyen bir efsane, bu dünyadan gidiyor.
Vay gidi ulu çýnar! Hey gidi Cüneyt ARKIN!
Aileden bilirdik, yoktu bizlerden farkýn.
Gelmez senin gibisi, gayrý nerde bulunur?
Seninle ayný çaðda, yaþamak bir onurdur,
Rahmet etsin Allah’ým, inþallah kabrin nurdur.
Yorulmuþ koca çýnar, omuzlarda gidiyor,
“Yýrtýlsýn þu yüreðim, çocukluðum ölüyor!”
19/07/2022 Muhittin KOÇ, “Ulu Çýnar Cüneyt ARKIN’ýn, aziz hatýrasýna saygý ile… Aksakallý Bozkurt, ruhun þad, mekanýn cennet olsun ”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.