EYLÜL NORMALLERİ...
EYLÜL NORMALLERÝ...
Bir garip hallerdeyim.
Emeklerim, umutlarýma yenilmiþ.
Hayallerim periþan.
Üstüm, baþým sýrýlsýklam hüzün.
Hüsranýn portresidir,
Çatlamýþ aynamdan, yansýyan yüzüm.
Ellerim ceplerimde,
Baþýmý eðmiþ,
Yürüyorum…
Mahzun, suskun, kimsesiz…
Hafif bir rüzgarla,
Ürperiyor içim.
Önümde savruluyor,
Bakýr kýzýlý yapraklar…
Þehrimin sokaklarýný,
Teslim almýþ hazan.
Her eylül, albümden solgun bir resim.
Yankýlanýr duvarlardan, ayak sesim.
Ne yapsam, daðýlmýyor efkarým!
Ne yapsam, nafile!
Usulca býrakýyorum, kendimi sahile.
Hüzün doðan ufukta,
Vakit gün batýmý.
Yarýnýndan bihaber Güneþ,
Elveda derken, denize,
Son kez uzatýp elini,
Düþürür, kýzýllýðýný, maviye…
Tutmak ister güneþi, çýrpýnan mavilikler…
Ve sonunda Güneþ,
Mukadderata, mahzunca eðerek baþýný,
Sýrtlanýp gider,
Yalnýzlýðýný…
Ben de ise,
Batan kaçýncý güneþtir...
Yarýn doðacaðýný bilmeden.
Daha, kaç güneþ ýsýtýr beni?
Bu kaçýncý perdedir, hüsranla kapattýðým…
Ruhum toz, duman,
Ýçimde kan ter olmuþ,
Dörtnala koþan, yýlký atlarý.
Hüznüm, neþeyle,
Sabrým, öfkeyle kavgalý…
Gözümde, saðanak bulutlarý.
Gönlüme yaðan, hüzün yaðmurlarýyla,
Düþen sarý yapraklar…
Ve Islanan bir kuþun kanat sesleri…
Kendime getirdi beni…
Saate baktým…
Epeyce olmuþ, maziye dalmýþlýðým...
Sýrtýmý döndüm, batan güneþe,
Önümde rengarenk, Arnavut kaldýrýmlarý...
Bana gülümsüyor, pembe renkli begonvil,
Ona nispet yapýyor, kýrmýzý bir karanfil...
El sallýyor, pencereden,
Güneþ yüzlü,
Deniz gözlü,
Mütebessim, bir çocuk.
Çeviriyor baþýný,
Duyunca sýcak bir sesi.
Mis gibi de kokuyor,
Akþam simidi.
Kaldýrýmda yürürken,
Konserve kutusuna,
Nasýl basýyorum tekmeyi!
Þaþkýn þaþkýn bakýyor,
Çöpte ki tekir kedi.
“Fark etmedim” diyorum,
“Kusura bakma emi?”
Akþamý süslerken, þehrimin ýþýklarý,
Yeni görür gibiyim, gezdiðim sokaklarý.
Zihnimde yanýp, sönen,
Onlarca deniz feneri…
Ýçimde ki çocuðu sorma,
Öyle bir pürneþe…
Ellerim ceplerimde,
Bir de türkü tutturdum,
Babamýn söylediði...
Ýçimde sebepsiz bir coþku,
Üzerimde öyle bir hafiflik.
Tanýr gibiyim, bu gelgit halleri,
Ruhumda eylül normalleri.
Burnumda demini almýþ çay kokusu,
Bir koþu…
Hýzla çýkýyorum, evime giden yokuþu…
14/09/2021 Muhittin KOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.