her þey var, hiç bir þey yok aslýnda görüntüde dýþarýya çýplak çýktýðýmý birden anýmsadým valizler, çocuklarýn elinde cep telefonlarý çýkmaz bir sokaktý, bir kapý açýldý
evlerde görüntüye dahil, budanmýþ aðaçlar da ince uçlu kara kalem ve ayak resimleri bulunan defter bir sayfaya el izi çýkaracaðýný düþünen kadýn el izi ile yetinmeyen bir çift bakýþ
ayný yerde kilitlenip kalmýþ dua sessizliðini bozmaya çabalayan televizyon antenleri duvara yapýþýp kalan kalabalýðýn yalnýz oturuþlarý aðzýmýzý açtýðýmýzda sözümüzün varlýðýna sarýlmamýz
hiç bir þey var, her þey yok aslýnda görüntüde bir oda yalnýzlýðý ben istedim, sokmak için içeriye güneþi bir temizlikçi kadýn gibi bulaþýk kaplardan, süprüntülerden býktým kaç oda, kaç duvar rengim var
dýþarýya çýplak çýktýðýmý birden anýmsadým..
21. 12. 2003 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.