Siyah lale

aklýma düþen son kýrýntýlar öðütürken zamaný
günahlarýn cenderesinde yakýlýyor yanaðýma dokunan mazi
mavi ufalanýrken buz saatlerin sancýlarýnda
aðýr ayrýlýk taþýyor ruhum
sen görmüyorsun
karanlýða ayýlan düþlerin yalancý gülüþünde
tohumlar büyütüyorsun
ki sabah siyah bir lale ensende
susuyorsun







avuçlarýna taþýnan her hayal
bir tutam gözyaþý mýsralarýmda
dizlerime yatan gece sývazlarken omuzlarýmý
susadýðýný ölümün
tanýmýyorsun
ateþ seni soluyor
küfrediyor suskunluklar
doldurdukça baharý ceplerine
eriyor yeþiller
vallahi rüzgarýn arkasýndan baðýrdýðýmý
duymuyorsun
sularýn yosunundan sonra
buluta bulaþýyor ellerim
ama billahi toplarken çocuklarý daraðaçlarýndan
gökyüzünü çalmadýðýmý
bilmiyorsun







bakýþlarýndan uzaða attýn gerçeðimi
sýðýndýðým her yalnýzlýk tokat atarken
umudun kýsýk yüzünde selamsýz kaldý çýðlýklarým
çünkü sen
kum tanesi uçurumlarda uyuyordun
öyle bir telaþýn vardý ki
kalbimde beslediðim gülün damarý çatladý
býçaðýnýn yüzündeki ýþýðý beklesem
kaybedeceksin çocukluðumu


hadi uyan ve
yüzünü yýka ayak izlerinin




.......
Sosyal Medyada Paylaşın: