Sabrın konakları

duvarlarýn yapýþkan teninde sessizlik
dilimde ne çok ses...



gittin
her sokakta cinayet iþliyor hüzün
kentin ýþýklarý ellerimde sönüyor
bilmiyorum
ateþine hangi güzellikten doðayým
ikliminden biraz gün ver
soluðu dursun nefeslerin



gittin
düþler yaþlý akþamlarý düþürüyor içime
sabrýn konaklarýnda yalnýzlýk içiyorum
aklýma uzun yollar düþüyor
içimdeki azgýn yük toprakla
sesleþir




suskunluðuma ýþýldayan býçak gibi duruyor gürültünüz
zaman azalýyor
gözlerimin keskin ayazýnda parçalar
rüzgar çýðlýðý üþümeler
siz yosun bulaþýðý çocuklar
ruhumu diþleyen gecenin teninden kalkýyorum sabaha
koynumda çýrpýnan yaðmurlar
uðul uðul yangýnýmda.






mutluluðu gize dönüþtüren gözyaþý
her saati doldururum zamaný kaygýlandýrarak
kuþ kanadýnda arzularým
kekeme sözcüklerim büyür
çöz alnýma davet olan yazgýlarý
alabildiðince denizim sýðdýrýlamaz resimlere
ki,
nemli gülüþlerimde sahiller
sessizliðin sarýsý öpüþürken kentimde
gri esintilerde günü sensiz kucaklýyorum
beyaz ve siyaha düðüm atýp
serpiliyorum sulara
uzakla yoðruluyorum
doyumsuz hýþýrtýlarla
pencereme vuran taze aydýnlýk
yalnýzlýðý sevseydi
aklýma kýyamet olurdu




ýssýzca koyuldum yollara
çýplaðý kaldý þehrin.
tadý tuzu damaðýmda yaþantýya
yeniden
yeniden uyandým.
dün hep ayný renkte paslandý
kaç bahar daha büyüdüm
astýlar uçurum masallarýmý deli bir poyraza
utancýný kaybetti içimden çýkanlar
ve yeni bir sabaha gölgeniz
yüzümü dondurdu





teriniz karýþtý tenime
siz inatla hep böyle bana vardýnýz
tutuk ayaklarýnýza cehennem takýyorum oysa
kývrýlýp kývrýlýp uzuyorsunuz dilimde türkülere
öpmeyin diyorum dudaklarýmdan


dudaklarým ki haykýrmalar içindir


.....
Sosyal Medyada Paylaşın: