TALAN YAĞMURLARI

Sen yoksulluðu bir kuþa benzettin
aðzýnda çiðnenmemiþ göc damlasýyla
her güne bir aðýt sayýkladýn
gözlerinde yorgun kayýplarla
kanatlarýný kýrdýlar gözyaþlarýnýn
mendil çürüðü taze oðul kokularýnda.


Ýþte bu cinnet sýðýnaðý
sevdasýna eþkýyalarýn yürüdüðü daðlar
Kalan kim, gidenler nereye söyle!
Geceler saklayacak þimdi seni
gül goncasý düþleriyle.


Ne varsa sökülsün talan yaðmurlarýndan
Islandýðýn son yerde býraktýn uzaklaþan yakýnlýklarý
Bakýþýn son iklimim oldu, yaðmur damlalarýnda
Elleri sabýr çatlaðý bir ana
Yüreði saklý fýrtýnalarýn niþangâhý bir baba
Sonra sen... kimliði kayýp suskunluðum
Düþleriyle seraplarda


Hani bu iklim uçurtmalara gebeydi
Söz aldýðýmýz bulutlar
Umutlarýmýzýn ak geliniydi
Güvercin renkli bir sevdaya sözleyecektik kaçak geceleri
Heyelan rengi acýlar kaldý yarýnlara
Poyraz akþamlý, katýðý yitik sofralarla
Kan rengi bir hasret sarhoþluðumuz
Ellerimizde hüzün kelepçeleri
Yürüyoruz, bir çarýðýn
firar yýrtýðý uslanmaz adýmlarýyla
Sayfalarý isyan fermanlý
sözcükleri tutuklu kitaplarla

Cikip gitmek sessizce bir yanginin izinde
adimlarin kül birakmali gecenin gölgesine.



Latif Köybaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: