kanatlarýnda taþýr düþlerini kuþ
uçtukça söylenir þarkýlarý,
uðradýðý bulutlarda uyur
umutlarla doyurur kursaðýný.
hangimiz kuþ deðiliz ki yüreðimizin semasýnda!
kim fýrtýnalarda savrulmadý
kim saðanaklarda vurmadý topraða;
bir nefes için konduðumuz dalda çekerken taþ korkusunu
uykumuzu unutup beklemedik mi
öpmedik mi aþkýn ateþten dokusunu!
havalanmadýk mý bir kurþun sesine hep birden
alýcý kuþun gölgesinden korkmadý mý bir serçe
birlikte aðlamadýk mý düþen kekliðin çýðlýðýna
dilimizle aðýt yakmadýk mý vurulan güvercine!
sevgi leþi yiyen de var cinsimizde
kendi yuvasýnda beslenen de,
ne dersen de sen
iki söz bilen papaðana anlatýlýr mý hikâye.
kim düþmedi ki sevdanýn öksesine,
kim
hangi mevsim tuttu ki göç kuþunu yerinde!
herkes anlar bunu,
eski þarkýlara baþlamýþsa bülbül
ya uçarak
ya da ölerek çýkacaktýr artýk
kalpten yapýlý kafesinden.
ve sürüsünden ayrýlmýþ bir kýrlangýç görürseniz,
yani umutla uçan bir kuþ
havadaki yokuþu týrmanýyorsa inatla
bilin ki yalnýz bir martý bekliyor onu
uzaklardaki dalgalý denizde.
ayýp mý sanki aþka aþkla uçmak!
ötsün de duyalým
kim konmadýysa açýk bir gönül penceresine!
ö.n
Fotoðraf Tuncay Cilesun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Benim de babam öldü yağmurlu sokak kapandı lunapark BERDUŞ BİR KUŞ SATICI uyu bebek! gece rüzgârları dilim ince lal sevmeyi unuttum Müsadenizle