gücüm seni solumak sesinde kuþlarýn, kedinin, dünyanýn þalýmý omuzlarýndan düþürmeden, hissettirerek karþýmdaki aðaca, örümcekli duvara çalarak eski kapýlarý kim o diyecek seslere yönelterek çiçeðin tuþunu
biliyorum çünkü seni solumadan düþecek duvarýn taþlarý yerinden simsiyah bulutlar kaplayacak gökyüzünü bütün kuþlar ölecek, uçamayacak kelebekler çiçekler açmayacak
ölü ellerime alamayacaðým kalemi sallanmayacak ölü aðaçlar ölü rüzgâr esmeyecek bir yontu gibi insanlar soluksuz sayamayacak yerlerinde içemeyecekler bir masada eleþtirel gözlerle birbirlerine dünya nereye gidiyor diyemeyecekler
seni soluyorum, yerini deðiþtiriyor ay bir umudu acýyla da olsa yanýmda taþýyorum sabýrla veriyorum gülün suyunu sesini duyuyorum kuþlarýn kedi sürtünüyor eteklerime caymýyorum yaþamaktan þiiri!..
21. 06. 1999 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.