Deseler de “para varsa, huzur var!”
Bana kalsa, saðlýk her þeyden evla!
Nakdin çok olduðu yerde muzýr var!
Akýl iz/an versin Hazreti Mevla…
Fazla laf, yalansýz olmuyor iþte!
Çok para, mest eder ilk çekiliþte!
Kim ister kendini ol nar-ý þiþte?
Helal kazan, helal ye sen evvela…
Doðru giden topal, eðriyi geçer!
Kalmaz hiç açýkta, olmaz ki naçar!
Her kapýyý, güzel söz tutup açar;
Doðru yürü, bulur eðriyi bela…
Para tamam, ya umudun önemi!
Zamanýmýz oldu akçe dönemi!
Umutsuz hiç hayat olmaz bil emi!
Hayrý akletmeyen cahil, cühela…
Beyt-ül mal ateþtir, kendini yakma!
Huzuru kaçýrýp, dünyaný yýkma!
Para diye yetim hakkýna bakma!
Sonra titrer dünya ve arþ-ý ala…
En büyük zenginlik, saðlýktýr elbet!
Para deðil, önce huzur vaat et!
Olma hiç umutsuz, et hayra hizmet!
Akledersen þayet, aliyyülâlâ…
Antalya-2022/01
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.