Bir zamanlar, bir yar sevdim il/imden…
Ýlk bakýþta, tutulmuþtum ona ben!
Ne anlatsam anlamadý dilimden;
Býraktým ilk sevdamý en sona ben…
Bir ocak sabahý, rüzgârlý bir gün!
Konuþmak istedim ama ne mümkün!
Doða çok hýrçýndý, canlýlar ölgün;
Kuþlar gibi uçtum, kona, kona ben…
Bir çalým, bir poz, bir naz-ü eda!
Sevmedi nedense, hikmet-i Huda!
Alnýma yazýlmýþ, demek ki cüda;
Pervanesi oldum, döne, döne ben…
Sevmese de çok sevmiþtim ben onu!
Biliyordum, yok böyle aþkýn sonu!
Elde deðil, sevmiþtim enikonu!
Rezil oldum, hem de ele güne ben…
“Mutlu mudur bilmem þimdi yurdunda?
Bir âþýk býraktý, daðlar ardýnda…
Ne anladýn yüreðimden vurdun da?
Musallada geçtim hem en öne ben…”
Her aklýma geliþinde inlerim!
Kederimden hep kendimi dinlerim!
Düþündükçe üþüþür tüm cinlerim;
Çok yanarým onsuz geçen düne ben…
Antalya-2022/01
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Sevda bende yara gül verdim ona
Cümle kelamýndan güzellik sana
Yangýnlarýn varda hoþ gelir bana
Kurbaným sevdasý, olan cana ben......................................Ahmet KARA
O benim kýymetlim, yoðumla, varým,
Baðrýmdan kopaným, can vefakârým,
Yürekten yanmýþým, bitmez efkârým,
Sevdamýn önünde, kaldým dona ben.........................Nurettin GÜLBEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.