İç çeken bulutlar

ürperen yalnýzlýðýn yüreði zaman
solgun haritasý alnýma yansýyan
acý tarih...
tam beyaza uyanýyordum oysa
aynalarýmda titrek dað doruklarýn
durmadan kanadý aydýnlýðýma
her kendime durduðum durakta
sararan çiçeklerimin tozunu döktü
iç çeken bulutlarýn...
sýzlar ellerimde gülüþün
rüzgar gözlerimin kýyýsýnda
en iðreti aþk’a çalar ýslýðýný
sürgünce kaybederim adýmlarýmý
susan çýðlýk olur yüzüme akan
denizin...




bozulur dengesi anýlarýmýn karalara




uzakta küskün hüzünler
öper sýcaklýðýmýn gizemini
su gibi birikir izlerim
ezber yalnýzlýðýnýn sisi boþalýr
kulaklarýma
kimse bilmez adýný
yangýnlarýmda




yaralý ninnilerle sýzlatýrým içimdeki çocuðu



azar azar ve zamanla
toplayacaðým uykusuz geceleri kendimden
inceden yaðacak yaðmur boþluðuma
düþ yorgunu mu
inceden iþleyecek karanlýðýma
uluyan ay




þimdi izin verin gövdeme
ölümü sývazlayacaðým
gölgesinde gezinirken
ayaðý takýlmasýn diye tohumlarmýn
derin bir çukura
ki
kaldýracak olsan ýslak topraðý
bulanýr gözlerin
kýmýl kýmýl yýlanlara



ben temize çektim ayrýlýklarý
ak bir aðýtla
herþeye sessizliðim var
tutma yüreðimden zaman
sen aynalarýmdaki aksimsin




......
Sosyal Medyada Paylaşın: