gökyüzüne bakýyorum bulanýk güneþin yüzünü gören kim önüne çizilen çizgide dümdüz yürüyor
madem ölecektin neden hep ayný þeyleri yaþadýn ayný insanlarla hayat biraz da kendinden öteye geçmek deðil midir hadi güneþi görmedin günü erteledin neden çizdin aþk yüzünü kimsenin bilmediði garip harflerle
gökyüzünde acayip þekiller bulutlardan insan çýkaramýyorum bir baþka geliyorlar artýk bir araya neden tutuklansýn ki kalemim benim gökyüzüm de ayný ayný aðacýn gölgesinde yiyip içmiþken
ayrý tutuyorum kendimden yine de duvarýn ötesinde kirpi taþlayanlarý