aþk cennetlik olsa bu kadar yanar mýyýz cehennemlerde susar mýyýz içtikçe o kýrmýzý þarabý çorak toprakta açan dolaþýk çiçeklere uzatýr mýyýz su dolu kâsemizi
yumar mýyýz gözlerimizi her seferinde aþký teðet geçenlere sýradan bir öpüþle ruhsuz gülüþlerini bizde býrakýp çýkýp gidenlere
dolu dolu koþarýz arkalarýndan bizde kalan yaðmurlarla bir çýkýn gül kolumuzda sanki uður gibi, boyunlarýna asarýz sevgileri
aþk konuþsa bir soluk dursa acýsýnýn yerinde görmez zifiri geceler düþte bile aðlar özlemle hiç yol vermez uzaklýk
yol vermez ki geçelim ona o çetrefil köprülerden avuçlarýndaki gülü uzatsýn merhabalar ki kalmasýn arasatta aþk þarkýlarla geçerken oralardan
birlikte yaþanýlacak cennete..
09. 12. 2011 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.