Þeb-i yeldada uzar fecre kadar kýssa-i aþk
Ta ki Mecnun bitirir nutkunu Leyla söyler
Ölü yapraklarýn ve kuru dallarýn
Sancýlý sürükleniþine benzerdi adýmlarýn
Kum tepelerine saplardýn külçeden ayaklarýný
Kalaylanmýþ göðsünde kendini seyrederdi sahra kuþlarý.
Sense Leylanýn güðümünde bir dudak izi olmayý isterdin.
Ýpekten perdesi çoðalýrdý baþýnda bir serabýn
Fecrin ve gurûbun gelip geçiþinde
Þarabî kederler basardý kalbini.
Bilirdim firkat nasýl yakardý içini…
Uçsuz bucaksýz hikayelerin derkenarýnda yürürken
Önce saba yeline ýsmarlanan
Sonra posta güvercinlerinin paçasýnda,
Turnalarýn gözlerinde taþýnan haberler beklerdin…
Dilini kantarda tartýp mesneviden ev kurdun
Can kýraðý düþmüþ taze gül yapraklarýndan pencere açtýn.
Alnýnda leylaklanan aynataþýnda okundu bütün yazgýn.
Aþk diye diye söktün levhasýný
Sûrete dair bütün yanýlgýlarýn.
Aklý yitik, kalbi diri olmak düþtü sana
Leyla’ný en siyah gecelerde ararken
Seninle bir olurduk, Leylayý ünleyen.
Hangi kýssada geçse adýnýz
Hüzünlü çöl ezgilerine kapýlýr giderdik.
Gölgesini dürüp kaldýrdýðýn geçmiþ zamanlar çaðýndayýz þimdi
Evvel bozguna uðramýþ kaleydi gönlümüz,
Son süvarilerin dörtnal çiðnediði memlekete benzerdik
Bir daha, bir daha aradýðýmýz
Kanatlandýðýmýz ilham vakitlerinin þehrayinlerinde kaldý artýk cümle þairimiz
Hançerimizde bunca söz, dimaðýmýzda tabirsiz rüya
Mürekkep isinde þiir, kandil alevinde eþk-i hicran…
Bir þark masalýnda unutulmuþ anlatýcý kaldý sizden sonraya
Bütün süslü sözcükleri gömelim gel
Dilimiz mecalsiz kalsýn,
Görkemli þehirlerin býçkýn sesli þairlerine bakma
Çölün uðul uðul yasýnda
Aþk dediðimiz, Kays’ýn kalbinde derin yara
Deðil miydi?
Olcay GÖKÇE / AMASYA 2021 ARALIK