Saklýsýn hücrelerime
Çobanyýldýzý gibi arada gözüken
Kýrýk pýrýltýlý
Güz bahçelerine ekili düþ
Gelseydin açýlýrdý
Þiirlerin kapýsý
Kilidi yoktu.
Bütün odalar hasret tütsüsü
Durmadan kendini yakan
Eþyalar hiçlik oyununda
Dokunmadan oynuyorum sensizliði
Yabancýlýk çekmiyor katýþýksýz.
Böðürtlen karasý bir özlem
Durmadan rengi dilime boyanan
Yüzümde bulut aðrýsý
Kusursuz bir cinayet iþlemekte
Ýçimdeki kýz, hüzün artýðý
Acý bir meyve tadý adýn
Yutkundukça kekreleþen
Çatkýn kaþlarým i mgeleþir
Ýkilemde kalýr dizeler
Ýçtikçe gözlerim geçmiþi içlenir.
Tarh koyar az bakýþlarýn
Çelenkler ölür ayakta
Kimsesiz kalýr ay gecede
Yansýmadan dillenir bulutlar geçer
Kararýr tenin beyazýnda.
Ayazlanýr yastýðýmýn uykusu
Durmadan kar yaðar geçmiþe
Yüzümde elinin býraktýðý ize saklanýr
Sabaha karþý uyur gözlerim
Suskunluðumu bozar güneþ uyanýrým.
Doyumsuz bir nevropat
Durup durup seni taþýyor
Kapýsý açýk gelmelerin
Beklemek sensizliði yok ediyor.
Hoþgeldin…