Kýrýlmaz deðildi,
Kýrýldýðý yerde kalýr rengin
Ömürde çoðalýr sert kayalar
Kýrmýzý yontularda çekiç sesleri
Saklansan týrnaklarýn çatlar
Ellerin yarýlýr kum daðlarýna
Susmaz,
Güzelliði kör edenler
Týpatýp birbirinin ayný kalýbý
Koku kaplarýnda dolu küfürleri
Yere düþer en derin turkuaz
Diðer tarafta siyaktaki beyaz
Kanatlarýn ucunu yontan efendiler
Þýmarýk mezar kazýcýlarý
Öne sürer güne kendi yüzünü
Ne yapsýn incecik mermer
Sütunlara dayansa da
En beklenmedik yerde
Akýllarý örtükler velvele içinde
Kendinden ve bildiðinden bihaber
Balyozu indiren þeytanlar sunaðýnda
Sadýk köpekleri
Ezik köleler
Elleriyle yardým ederler
Ey koca yürekli gönül
Duruþuna toplansýn melekler
Topraða can götüren
Ölümün sofrasýna hurma aðacý ol.
Ümmühan YILDIZ