dün yolda yürürken birine rastladým
ayak numarasýný sýðdýrmaya çalýþýyordu
kaldýrým taþlarýna
dubalarýn etrafýnda döne döne yürüyordu
görünen o ki aklýndan yana epeyce sorunluydu
acýmak deðil de, üzülmek istedim ama üzülemedim
kaldýrýma düþen silüeti boþ gözlerle izledim
sonra kendimi iyice yokladým
sanki caným çekilmiþ, içim boþalmýþ gibiydim
nasýl bu hale geldim diye düþündüm
her þeyi sonsuzluða uðurlamýþtým sanki
sanki cansýz, kör, saðýr ve dilsiz kalmýþtým
anladým ki seninle birlikte terk etmiþti
beni en insani duygularým
þimdi kapý eþiðine oturmuþ
aylardýr dönmeni bekliyorum
biliyorum ben istedim gitmeni ama
ne yalan söyleyeyim sensiz
ne gülmenin tadý
ne de aðlamanýn tuzu kaldý
bak iþte indirdim yelkenlerimi suya
sensiz olmuyormuþ bunu anladým
hatta yalvarýyorum geri dön
ben, yeni beni hiç sevmedim
dön yüreðim
dön ki birlikte savaþalým
dön ki hem gülüp, hem aðlaþalým
dön ki olumsuz ne varsa geride býrakýp
mutlu olmaya çalýþalým
dön yüreðim
05.09.2014/08.12.2021-haticeak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.