Gökyüzüne sordum: -Tarihler boyunca oya gibi iþlediðimiz sevgiyi niye terkettik?
Bu sabah kapýmý çalsa ela gözler Yataktan doðrulurken Gönülden uyansam Odamý tazelik korkusu sarsa Sevginin suretini, annemi görsem ’’Kalkýn okula geç kalacaksýnýz’’ dese
Mavi sular yine deli esiyor Gönlü boþ kýlan sohbetlere Sahte gülücüklerin meyledildiði ortamlarda Daraldý geniþ manzaralý ruhum Nerede samimi o eski dostluklar
Özledim çocuk olmayý Yayan yürüdük harçlýðýmýz cebimizde kalsýn diye Bir saatlik yolda erkeklerin maç muhabbeti Kýzlarýn kýblesiydi güzellik mecmualarý Þimdilerde arkamýzdan savrulan küfürlere inat Anlayýþlar kaideyi bozmayan ayný zevkteydi
Yorulmazdýk konuþulan her bir söze Ayný mizacýn tercümaný kelamýmýz Sükûtun utangaç mahcup hitabý Edeple kalplerini yokladý harçlýklar Bir simidi dörde bölüp paylaþýrdýk Þýmarýk göbeðe dokunurduk doyunca Gönlünden de kocaman gülümserdik
Ahh, þeytani gözlerden çekinir olduk Ýçilen çay mýydý, yoksa dedikodu mu? Duvarlar ’’edep ya hu, edep’’ der Bilen bilir! Huzurunda varlýðýmý Ey insan! Ýçimdeki dergâh bu dünyaya fazla masum.
Özledim çocuk olmayý Huzur dolu ses þifa olsa canýma Dantel yakalýðýmý düzeltse incecik elleri "Yolun açýk olsun oðul!.." dese...
Ümmühan YILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümmühan Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.