bir þiiri takip ettim dizeler boyunca buluþtum beynimin kývrýmlarýnda insaný arayan sözcüklerde kaç bebek, kaç kadýn, kaç erkek boðuldu kalbimi kaplayan Ege’de þiþirme botlarla umuda yol arayan insanlar kýrbacýn þaklattý bir adam bozuntusu eli kaç avrupa’ lý adem’in saymadý kaçýncý soydaki kardeþliði batýrmaya çalýþtý saymadý anne kucaðýndaki bebeleri
bu kaçýncý sevgisizlik göstergesi saatinde geçit yok kapalý sýnýrlar ýrkçý, faþist Avrupa insanlýkta çalýþmayan zaman
yine bir suriye’li aile oturuyor soðuk kaldýrýmda kaç kiþi dönüp bakýyor kanýksanmýþ acýya git gide bodurlaþan insanlýða
þiirin tükeniyor nefesi gördükçe insan ölülerini sonuna kadar üflese de ney soluðunu diriltemiyor insanlýk dileniyor insan þiir yanýna çöküyor kaldýrýmla bütünleþenlerin
yetmiyor bu kadar dokunuþu þairin ayaðýnýn ucundakinden baþlayýp doðuya döndürüyor þiir yelkovanýný kan içinde boðuluyor insanlýk!..
21. 11. 2015/ Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.