İNSAN DENEN MEÇHÛL -2

ÝNSAN DENEN MEÇHÛL - 1 ’in devamý:
Yine insan!.. Yine insan!.. Yine insan!..
Yazmakla sýrlarý bitip tükenmeyen, fiillerine akýl, sýr ermeyen.. ÝNSAN!..
Yaratýlmýþ mâhlûkatýn en büyük gizemi, sýrrý, hikmeti, muammasý ve en çok bilinmeyenli denklemli..
Ýnsan!...
Çünkü; insan bir meçhûl!..
Bir kýsmý Rabb’ine, bir kýsmý ise; Rabb’i hariç, her þeye.. kul olan meçhûl!..

ÝNSAN - DENEN - MEÇHÛL - 2

Ý L A H Ý

ÞÝÝR NO: 69 * 02-12-2008

Hepsi, mübarek doðar,
Çoðusu, murdar ölür;

Bazýsý, YOL’u(!) bulur,
Çoðusu, yol’da kalýr...

Kimi, uzun gölgeli,
Öðle’nin ortasýnda;

Çoðunda, gölge yoktur,
Guruba, az kalsa da...

Kimi, hemen fark eder,
Dünya’nýn boþluðunu;

Kimisi, hiç fark etmez,
Boþluðun, hoþluðunu...

Kimi, döker gözyaþý,
Kýskandýrýr yaðmuru;

Kimisi, aval bakar,
Çalarak, hep davulu...

Kiminin, ömrü uzun,
Bereketi, kýsadýr;

Kiminin, ömrü kýsa,
Bereket, devasadýr...

Kimisi, siper olur,
Aðustos’ta, Güneþ’e;

Kimisi, helâl bilmez,
Çok meraklýdýr, leþ’e!..

Kiminin, þehit kaný,
Kurtarsa da, tevhidi;

Yine de, iman etmez,
Ýblis’in zürriyeti...

Kiminin cenazesi,
Girer, yere abdestli;

Kimisi, “pis ölür..” de,
Cenazesi alkýþlý...

Kimini, mezar sýkar,
Sürer, Mahþer’e kadar;

Kimi, pencere açar,
Ordan, Cennet’e bakar...

Kimini, Cennet bekler,
Görülmemiþ nimetler!..

Kimi, Cehennem’dedir,
Orayý da, kirletir...

Ya! Dünya’da, uyanýr,
Ateþ’ten(!) kurtulursun;

Ya! Bildiðini okur,
Layýðýný(!) bulursun...

Mürsel, der: Son sözünü,
Keþfet, kendi özünü;

Artýk, aç; kalp gözünü,
Hakk’a döndür, yüzünü...

29-07-2006 SAAT: 05:30 Konak-ÝZMÝR.
Mürsel Münevveroðlu (munevveroglu@hotmail.com)

Sosyal Medyada Paylaşın: