YALANCIKTAN..

"Eðri oturalým, doðru konuþalým.." diye bir söz duyarýz. Neden doðru konuþmak için eðri otururuz? Gerçekten çok ilginç baþlangýçtýr. Sadece eðri ile doðrunun kafiyesi ve birbirinin zýttý olduðu için, bu tekerlemeyi duymayan yoktur. Þimdi biz de, biraz eðri oturup doðru konuþalým. (pardon doðruyu yazýp doðruyu okuyalým, doðru sorular sorup dürüstçe cevaplayalým.)
Günlük iþimizi, eylemlerimizi, fiillerimizi, sözlerimizi.. ifa ederken; iþimize ne kadar ehemniyet verir, onu ne kadar, ciddiye alýrýz?
Ýþin bu yönünü hiç düþündünüz, ARAÞTIRIP, ÝNCELEDÝNÝZ… mi?
Býrakýn sýradan iþleri, helâle ve harama veya ibadete ve Allah’a, dine ve imana, ahlaka ve vicdana.. ait iþlerimizde; ne derece dürüst davranarak, iþin hakkýný verir, o iþi lâyýðý vechiyle, ne kadar ciddiyetle yaparýz.?
Ýþin gerçeði þu ki, her yaptýðýmýz iþi, biraz da yalancýktan.. yaparýz veya yapýyor görünürüz.
Ýnanmazsanýz, buyurun kendinizi bir defacýkta olsa test edin de; kendinize karþý, ne kadar dürüst olduðunuzu veya olmadýðýnýzý, bir defacýk ta olsa görün ve kendinizi biraz daha yakýndan tanýyýn...
Sonra da, bu bakýþ açýsý ile de bir de; çevrenizi, eþinizi dostunuzu, akrabanýzý ve arkadaþlarýnýzý.. en sonunda da, kendi kendinizi bu bakýþ açýsý ile mutlaka inceleyin...
Kendisini aldatanlara ise, söyleyecek bir sözüm yok.

--------- deyiþler -------

Y A L A N C I K T A N

ÞÝÝR NO: 70 *** 02-12-2008

EMÝR’ler!.. BÝR TEK, KAYNAK’tan,
RESUL’ler!.. Ayni toprak’tan!..
KÝTAP’lar!.. LEVH-Ý HAHFUZ’dan;
Buna; iman gerek, KUL’dan,
KUL’da ÝMAN, yalancýktan...

ALLAH’tan, olmazsa NAZAR!..
Melekler, günahý YAZAR,
Yelkovan, mezarý KAZAR;
Ýnanmayan, durmaz; AZAR!..
Kul’da ÝNANÇ, yalancýktan...

CEHENNEM!.. Adý titretir,
KURTULUÞ!.. Zekat, fitre’dir;
NAMAZ!.. DUA’yla, birleþir,
Namaz kýlan, ÞÝRÝN’leþir;
Kul’da SEBAT, yalancýktan...

OROC’u, mü’minler tutar,
GÖNÜL’se, HAC’da.. TUR ATAR!..
SÂLÂVAT, ÝMAN’ý SAKLAR,
Ýman; bütün KÜFR’ü, PÂKLAR;
Kul’da AZÝM, yalancýktan...

ÝNSAN’lar, AYNÝ ATA’dan,
SOY’larý; tek bir, BABA’dan,
Çoðaldý... HAVVA ANA’dan;
CAHÝL çýkar, ZIVANA’dan;
Kul’da VEFA, yalancýktan...

Beslenilir, KÖR NEFÝS’den!
YOL PUSULA’sý!.. ÝBLÝS’ten,
Bir gün uçar, “KUÞ KAFES’ten!..”
Dünya HAPÝSHANESÝ’nden!..
Kul’da SEFÂ, yalancýktan...

YARADILIÞ, bir ENTROPÝ,
Dünya’da var, ETKÝ.. TEPKÝ...
ÝBADET’ten, solsa FER’i,
ÝHLÂS’týr, ÝÞ’in DEÐER’i;
Kul’da SABIR, yalancýktan...

Güney ÇÝN’den, DECCÂL gelir,
Bir gün!.. ÝSTANBUL’u, alýr;
YEMEN’den, MEHDÝ beklenir,
Çýkar, KÂBE’den seslenir;
Kul’da ÝLGÝ, yalancýktan...

Önünde, ÝKÝ YOL vardýr,
BÝR’i, GENÝÞ; BÝR’i, DAR’dýr;
Sana kalan, ZOR KARAR’dýr,
Gaflet, ne büyük ZARAR’dýr!..
Kul’da SEÇÝM, FARKLILIK’dan...

Mürsel, þaþkýndýr; bu, ÝÞ’e,
NUR’lardan.. NAR’a, gidiþe;
MÜMÝM, hiç gelir mi? DÝÞ’e!..
Yaþarken... GERÇEK ENDÝÞE!..
Kul’da HÜKÜM!.. Yalancýktan...

Günahlarýn, olmasýn sel,
DAR GÜN’de, uzanmaz, bir el;
DÜNYA. Çift kapýlý, tünel,
Düþün, biraz. “KENDÝNE GEL;”
Çünkü; yaþam, “YALANCIKTAN...”
25-01-2008 * SAAT:11:30 *Konak-ÝZMÝR
Mürsel Münevveroðlu (munevveroglu@hotmail.com)
Sosyal Medyada Paylaşın: