Bilemedim bahtým ak mý kara mý,
Bu aþk beni zora soktu tabibim.
Boþuna arayýp durma yaramý,
Beni vuran gizli oktu tabibim.
Ýnce bir sýzýyla indi döþüme,
Hayalden süzülüp kondu düþüme,
Ateþi kuþanýp geldi üþüme;
Yaþadýðým tam bir þoktu tabibim.
Rüzgâra taratmýþ saçlar o biçim,
Nazenin çiçekli nadide seçim...
Her nefes çekiþte eridi içim;
Dört bir yaný tütsü koktu tabibim.
Gözlerinin sihri aklýmý sildi,
Her saat ömrümden bir gün eksildi.
Sevdim diye âlem düþman kesildi
Dostum yok düþmaným çoktu tabibim.
Üstüme yürürken daðlarýn yükü,
Yarým kalan aþkla yakýldý türkü.
Bu garip, haftadan usandý çünkü;
Altý gün aç bir gün toktu tabibim.
Lokman Hekim iken yüce piriniz,
Ýbn-i Sina varken örnek miriniz,
Tek reçete yazmaz oldu biriniz;
Aþk derdine derman yoktu tabibim!
*****
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.