bir kýrýk mavi göðün aðýtýna çengel duvara yansýyan bir pencere ýþýk çocuklarýn nasýl anladýklarý var içinde gençlerin sokaðý nasýl katlamak istedikleri ileriye ileriye
bu tepeleri kim boþ býraktý böyle insan uðramaz yönüyle kim tohumlarý avuçlayýp serpmedi topraðýna uyuklamaya kaldý meydan yol geçilmemeye
anlamý es geçiyor þairler çözümsüz söz gelecekte de bilinmez ekinler arasýnda açmazsa mavi çiçekler nasýl yürür yüzlerinden yer bulmuþ sevgi ýrmaðý nasýl akar yataðýna
ellerimle daðýtsam kör bulutlarý güneþin yýldýzýn ayýn önünü geren nasýl bir rüzgâr olsam yere inse yaðmurlar emeði alkýþlasa
deðerini bulsa bir avuç toprak yere düþmüþ umut gibi ekmek gibi kucaklasa çocuk yarýn adým atacaðý günü..
26. 11. 2021 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.