yine gözümü güneþe diktim ay pýlýsýný pýrtýsýný toplayýp kaçarken yerine çakýlýrken dikenler güller birer birer solarken
yaþanmasý gerekti diyemeyeceðim yaþanmamalýydý bu yalnýz kendine yenilmek deðildi görememek tanýmamaktý
bir kaç insan, bunca kiþiyi ve o bir kiþiyi O büyük insaný Atatürk’ü býrakmamalýydý yarý yolda bir masala sarýlarak oysa o dik duruþ çekip kurtaracaktý milletçe tutsaklýktan
yere düþen ay’ý kurtarmak gerek zincirlerinden gece zifiri karanlýk cýlýz sesler duyulmuyor sanýyorlar ki üstüne ses yoktur seslerinin önde yürür bir kýlavuz koyun ve onu takip eder bu sürü öl dese ölecekler
hayýr yazýyorum ýþýklý harflerle HAYIR! bu böyle gitmez!
herkes itiraf etsin günahýný1..
01. 11. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.