Ayrık otları etrafımızı sarmasa

Arýyor mu gözlerim?
Bülbüllerin dahi medhini kýskandýðý,
Bir gün doðuþu masumluðunda þakýmalarýný...
Hani toza topraða bulanmýþ bir yaprak,
Ansýzýn serilir ya altýna,
Baþlarsýn uçmaya,
Rüzgarýn fýsýltýsýnda.
Kim bilir?
Hangi masalýn koynunda?
Þaþkýn,
Ve mahcup bir edayla,
Seyreylesem o an güzel yüzünü.
Seyreylesem rüyamda,
Bilmem ki, hangi diyarda...

Çiçeklerin,
Taç olup saçlarýna konmak için yarýþtýðý gibi,
Tutunmaya çalýþsa kelimelerim,
Fýrtýnalara.
Birbirlerinden önce,
Varabilmek için sana.
Ve...
Saklansa geride kalan tüm sözcüklerim utançla.
Bir düþüncelerim düþse karlar gibi gökyüzünden,
Saçlarýna,
Kirpiklerine,
Dudaklarýna,
O masumluðun timsali,
Beni alýp götüren nazarlarýna.

Bir dönsem etrafýnda,
Seyreylesem seni,
Rüya rüya.
Tonunu göðün tüm maviliklerinden alsa,
Gözlerin.
Kalmasa geceler,
Ayrý bir vaktin kýrýlgan çýkmazlarýna.
Bir bir sürüklemese bizi,
Ýki yüzlü hikayeler,
Farklý zamanlara.
Patikalar arýnmýþ olsa dikenlerden,
Ayrýk otlarý etrafýmýzý sarmasa.
Kanamasa sana yüreðim,
Kýzýlcýk þerbeti yudumlasa...
Umudun hangi matemleri karaladýðýný bilsem müsveddelere,
Aklým ardýndan sisli bataklýklara takýlsa.
Ve eðse baþýný hanýmelleri,
Benim gibi,
Hazanlara,
Acýmasýz hazanlara...
Sosyal Medyada Paylaşın: