bakýn onlara iyi bakýn. onlarda ne gam var ne keder. gecenin ilk saatlerinde yandý lambalar. içim içimi yerken. yokluklar içindeydim. ve çaresizce yanýyordum. her þey toz duman. içler acýsý hali memleketimin. kimlere kalmýþ böyle. can çekiþirken her þey uykularým kaçýyor düþündükçe. aklým firar ediyor. onuru ayaklar altýna alýnmýþ. öyle bir haldeyiz iþte düþündükçe kahroluyorum. memleketimin düþtüðü bu hale. o yanýyor, ben yanýyorum. biz kimlere kalmýþýz böyle. bir bakýn hele. yazýk ki yazýk. bir de üzülme demeyin bana tükenirken memleketim. susmamý beklemeyin. oyuncak olmuþ üç beþ kiþinin elinde acý ama gerçek bu. her yerde tutarsýzlýk. her þeyde yalan dolan. bu olanlarýn hepsi ahmakça. gerçekler ise çok acý. düþündükçe halini memleketimin. utanýyorum kendimden. üzülüyorum sadece. hakkým yok susmaya. haykýrmalýyým her þeyi. olan bitenleri. insanlara insanca.
Mehmet Demir 14.08.2018 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.