göç etmek isterdim senden oldukça kabarýk bir defterden çiçeklerle bezeli bir sayfaya bütün gelincikli düþlerim bir arada derttaþým olurlardý
yine kalýr mýydý usul adýmlarýn yüreðimin bir damarýnda çarpar mýydým kalýn bir oduna onca çimen çiçek arasýnda oturup aðlar mýydým
uzaklaþmak isterdim merhabandan o en hüzünlü durak o sana ulaþmayan istasyon o sana varamadýðým aylý pencere bir sardunya çeker miydi kokusunu
gözlerini saklamazdýn bilirim benden öyle masum saatlerce bakardýn utanýr saklanýrdým içimin köþesine beni býrakýp gitmezdin orda bahaneler yaratýrdýn bir kez görmeye
atamazdýn bir türlü o zor adýmý çakýlýr kalýrdýn kuru bir sandalyede bu ben deðilim derdin içinden, bu ben deðilim kendisini kurallara zincirleyen adam bu ben deðilim böyle akýllý uslu, kalbi yanarken
bir daha çýkamazdýn merdivenlerimden bu elbise yakýþmýþ mý diyemezdim biz böyle üzülürken, bize kim üzülecek gülemeyecektin kahkahalarla, ayrýlamazken benden adý kader miydi neydi? sürükleyip götüreceklerdi eteðinden!..
14. 11. 2011 / Bu tarihte edebiyat defterinde güne düþmüþ þiirim.-Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.