Maktul

Yýldýzlý bir öyküde daðýlýyordu saçlarým
Ayaza doðru açýyordum düðmelerimi
Güneþler topluyordum göðsüme
Titreyen kalbimi yokluyordum
Tarih tekerrürden ibaret biliyordum


Hadiseler öncesindeydi o hadise
Günah deðmemiþti henüz sözlerime
Karanlýðý daðýtýyordu onun sesi
Bir parça ýþýk saklamýþtým zor günler için
Tabutum verilmemiþti henüz ellerine...

Beyaz bir balonun içinde tüm sevdiklerim
Dönüþtürüyordum sonsuz acýya
Kýrmýzý tülüm düþüyordu saçlarýmdan
Eðilip almýyordum kýrýlan umutlarýmý
Ne giden oluyordum ne kalan
Teneþirde silinirken tarihten adým
Gözüne yaþ düþmeyenleri sayýyordum
Herkesi unutuyordum bir bir
Bir onu hatýrlýyordum


Dönüp dolaþýp cinayet mahalline geliyordum
Bütün delilleri saklýyor, kalbimi yokluyordum
Katiller yalnýz ölür biliyordum
Deðiþiyordu bin mevsim
Geldiðim son nokta
Baþlangýç meridyeni onu çok seviyordum








Sosyal Medyada Paylaşın: