Gönülden gönüle uçar kuþlar Saltanat mülkün içinde Ýçindekilere aðýtlar O koca koca evlerde insan çocuklarý Büyür gider bu ev saltanatý
Geçer günler Haftalar aylar Büyümüþ insan çocuklarý Öfkeleri gibi Ýçleri zindan Sevgisiz..
Gönülden uçmuþ o kuþlar Büyürken unutmuþ Yeþile maviyi yakýþtýramamýþ Hep sevmeyi yanlýþ anlamýþ
Kuþlar ah o güzel kuþlar Evlerini aldýk Bir de kýzdýk utanmadan Çatýlarý kirletiyorlar, camlarý hele... Kýzmaya hakkýmýz mý var di ki? Oysa, biz iþgal etmiþtik evlerini Yuvalarý olan aðaçlarý Yýkýp dikmedik mi binalarý, hicap duymadan!
Kim yaktý topraðýn çocuklarýný Kim yýktý Onlar ormanýn kýzlarý ve oðullarý Kuþlarýn sarayý
Evren ne kýzdý Çok kýzdý
Ýnsan mý? Bencilliði ile gömüldü iþte Piþman olmaksýzýn Ýþte öyle acýnasý..
Kuþlar ölmesin dedi çocuk Ne güzel sesleri Ne güzel uçuyorlar gökyüzünde Sevgiyle..
Bir umut yeþertecek aðaç çocuklarýný Su gürleyecek pýnarlardan Doðayý düþünen insan çocuklarý Ýzin vermeyecek Kuþlarýn gitmesine...
~H.Htpglu
21,Ekim,2021 Perþembe
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamdiye Hatipoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.