Gök gri bir toz halinde Kadýnýn saçlarýna esmeyi düþündü. Kendi sýnýrýný aþmýþ, yürürken düþünceliydi kadýn Eteði savrulurken rüzgârda Ilýk naðmeleri süzüldü bacaklarýna… Her dokunaklarýnda, oynaþtý rüzgârla Bu grilik hayra alamet deðildi sanki. Birden gökten saðnak baþladý Her damlada vücudunun irkildiðini, Ani düþüncelere zerk etti. Suyun zikriydi bu sana, diye iç geçirdi. Kendini sevmeye baþlamýþtý kadýn Her vücut irkiliþinde coþuyordu kaný Her ihanetin vuruþunu hissediyordu içinde..
Gözyaþýný akýttý bol bol Gülümsedi sonra Kendine inanamýyordu bu kahkahasýnýn Sebepsiz gülüþünün… Kendini keþfediyordu artýk Bütün bedenin aþkýný hissediyor Ama hâlâ kendine inanamýyordu.
Yaðmur her düþüþte kadýn diriliyordu Saçlarý bedeni her yeri ýslanmýþtý Gök aðlarken o gülüyordu. Kimseye aldýrmadan Kadýnlýðýný yaþýyordu. Bunu geç fark etmenin acizliðini düþündü Birden hüzün geçti göðsünden Ama artýk olmuyordu Hüznü ruhunu býrakmýþ, Mutluluðu bedenin aþký olmuþtu.
Kadýn kendini keþfetmenin hazzýnda Yaðmur þiddetli kükremekte.. Her þimþek çakýþta, o çatallanmanýn güzelliðiyle Kendinden geçen kadýn, Ýhtirasýn her doðuþuyla sarsýlmakta..
Artýk ne dünya umurunda Ne terk ediþleri Ne hayatýn üzüntüleri, Kadýnlýðýn cennetinde o. Bir yaðmurun yarattýðý içtimai duruma Hayretin zevkiyle sarhoþluðuna Kendini kaptýrmýþ Adeta susuzluðunu gidermiþti Kadýn ruhu özgürdü artýk Kendi bedeninde ölümsüzlüðü görmüþtü. ......
"Kadýnlarýn kendilerini fark etmeleri, sevmeleri vee Kendilerini yaþamalarýný temenni ederim.."
Hamdiye/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamdiye Hatipoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.