Dönencede buldun ya kendini Üzüldüðünde bile tebessümün Asýlý kalmýþ gül yüzün
Gökyüzü aðlarken sana, Sen aðlayamazsýn ya! Bunu hak etmedim diye..
Ah teyzem büyüdüm ben de Ne tozpembe düþlerim kaldý Ne de eskide kalan gülüþlerim
Üzüldüm hem de çok Aðladým senin yerine bu gece. Sahte olan her þeye Doymayan nefsin hâkimiyetine Kýrýlan kalplere
Ah teyzem Yalan dünyanýn çilesi çok Yetimin derdi çok Zenginin huzuru yok Sabrýn inci taneleri gibi daim sýzlar yüreðin bilirim Geçer, geçer daha öncekiler gibi….
Güzelyalý-03-07-2010
’’Bazý insanlar güzel çiçeklere eriþmek için uðraþýrlarken ayaklarýnýn altýnda ezilen papatyalarýn farkýna bile varmazlar.’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamdiye Hatipoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.