Vagonu nu yitirmiþ bir yolcu telaþý bendeki Gün gömleðini deðiþtirirken Serilir üzerime perde perde korkunun gölgesi
Birden tarhana kokusu sarýyor her yeri Yaþým on Okul çýkýþý, akþam üzeri Zengin mahallesinde fakir çocuk hüznü gözlerimde Su mataram kýrýlmýþ Annemin bakýþlarýnda çaresizlik ve öfke Ýçimde titreyen baþka bir çocuk var Kaç tokat kaç kez kýrabilir bir kalbi Ellerin nede güzel anne...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevaa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.