dönüp dolanmaz öyle gelip seni bulur uyusan bile birden fal taþý gibi açýlýr gözlerin içine iner zehre benzer bir þeyler sözü çevirmeye gerek yok bu düpedüz acýdýr
bir bakýþta, bir gülümsemede kalan neden bir lahza ilerlemediðine þaþtýðýn ömrün oldukça seni kavuran sýzý her zaman soracaðýn soru
hep yaþayacaðým modundadýr insan hep bir o gün/ ler var gibi erteler ruhunu ýsýtan güzel günleri elleri ayaklarý baðlýdýr sanki gözleri ders almaz geriye baktýkça solar da yüzü
acý somuttur ama deðildir iþte çýkarýp atabilesin acýttýðý yerden bir yýldýz ekleyesin her karanlýðýn üstüne damladýðýnda gözyaþýn yitikliðe var olan sen de yiter koklamaya kýyamadýðýn o gül topraðýn koynunda cansýz yoksa uyuyor mudur?
10. 10. 2021 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.