Daðlardaki karlar ile beraber Uçuþur maviliklerde toz pembe Deðer uçlarý serçeciklere Kesmez umudunu aysýz geceler Ýçimde bir þey var dallanýp budaklanan
O þey ki, iþte yola düþüren Baþtan çýkaran en uslu adýmlarýmý Bakýþlarýmý yönelten ilerlere Kaynaklar açtýran ellerime Daðlara týrmanmaktan yýlmadýðým
En geçilmez geçitleri açan o Týkalý tünellerde býrakmayan Var olan, gerçek olan, özgür olan Ýçi içine sýðmayan Yataðý taþan geniþ nehirlerden
Aðaçlarýn boylarýyla denge denk Evlerin camlarýyla bir Bahçemde toprak, tarlamda ekin Göðümde can veren; güneþ, yaðmur, hava Alnýmý ýslayan ter, ekmeðim- sütü bebeðimin..
08. 02. 1977 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.