Öyle en olmadýk varlýklarda arama beni, Varým ben Zera. Yokluk bize dair deðil zaten... Koridorlarý dolduran koca bir yokluðum, Þehirler dolusu soluðum, Yollar boyunca geliþlerim var benim. Umud dediðin; Bir cesette hiçliktir. Umudunu göðe yasla, Sonra,sonralar da bize dair deðil... Baþýný dik tut Zera’m! Kýyýya vurmuþ Aylan’dan çýkmaz ses, Hamuþluk da yakýþmaz sana. Kýyýya vurmuþlar umutsuzdur, Umudsuzluk da bize dair deðil... Mavinin sonsuzluðuna inanýrdýk ya Ben o mabette secde ediyorum hala Sen maviye dokunmayýbiraktin mi yoksa? Zera, bir ölüm gelip dokunsun bana, Yoksa içimdeki bu Ölüler ile yasayamiyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Refiya Kıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.