YOKSUN

Ýçim ürperiyor...
Bu yol nereye gidiyor?
Zamansýz dediðin þey,
Satýr satýr Kaderime hükmediyor.
Ellerine deðmeden ellerim
Adýn ayrýlýk oluyor.
Derman diye uzandýðým
Yüreðime dert oluyor
Yüreðim artýk benim deðil, onu bulamýyorum
Bir yavan düþ bu uyanamýyorum.
Halbuki ayak seslerini duysa
Yeniden dirilmeye baþlar ölü çiçekler.
Ýçim gidiyor, duymuyorsun sesimi
Vuslatýn artýk gece yarýlarýna vurmuyor.
Yürüdüðün yollar bana çýkmýyor
Sevgilim, sen papatyalardan güzelsin,
Þimdi bir Tanrý gibi
Arþý ala da olup yüreðinden öpmek vardý
7 cihana hükmediyorum da
Dudaklarým deðmiyor yüreðine
Ellerinin hasretinden bahsetmiyorum bile
Acýyorum, tepeden týrnaða acýyorum..
Sevgilim, ah güzel aldanýþým...
Neden uzanmaz ellerin yüreðime?
Bir adi yürektir benim baþ edemediðim.
Ahh yoksun..yokluðun..
Anlamýyorsun...
Ya vazgeç bu memleket kadar helal oluþundan
Ya da bu özgür nidalarýn sussun artýk
Gökyüzüne gözleri deðmemiþ bi esire;
Kuþlarýn özgürlüðe kanat çýrpýþýný antamazsýn,
Kuþlarda esirdir, aslýnda
Yalan anlatmýþlardýr sana
Milyonlarca insanýn içinde sensizimdir bende..
Ve sensizlik inan, senin olmadýðýn bir dünyada
Cehennem olarak yeter bana...
Sosyal Medyada Paylaşın: