Özge/Can

Namus
Hergele usturasýndan sýzan kan
Özge/Can
Hangi büyük taþa vursa baþýný ölüm
Vurmasa müebbet yazar


……


Silah sesi
Vurulur aysýz gece
Düþer þafak
Ýner yürekler yarýya
Keskin bir baykuþ çýðlýðý yapýþýr cama



Kýrýlan gül sessizliðinde
Bir yýldýz kopar güneþten
Elindeki kýnasý kararýr Özge/Can’ýn
Zulasýndan bile of diyemez
Hayatý enine yararak yýðýlýr yere


Silik bir silüet kanat açar göðe
Yýldýzlar dizilir peþinden


Anne çýðlýðý eritir geceyi
Tüm aðýtlarý yükler zýlgýtlarýna
Sýmsýcak bir zehir yayýlýr kana


Sevenlerinin yüreðindeki
Berrak sularda yol alýrken Özge/Can
Haydi
Gömün vicdanlarýnýzý tuza!
Toplayýn utançlarýnýzý
Alýn bizden de beyinlerimizi, kurutup karartýn
Ve bir celladýn kanattýðý öyküye gömün


Cehaletin bilediði celladi diþlerinizle
Kemirin “afrikayý”
Alýn güneþi üstümüzden!

-Yüreklerimizi yumruk yapana kadar-




12.08.08-Antalya
Sýtký ÖZKAYA
07egitimci@mynet.com



Sosyal Medyada Paylaşın:

gamar Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Zigana’dan kuşlar inmekte Dersim’e gelesandra aganta ekmek çarpsın be anne Düşerim dolunay keser yüzümü Bulut Çektim Gözlerime ölüm öp beni dudağımdan Özge/Can geri çekiliyor göçmen kuşlar umut ağrısı