sahi eylül müydü yoksa karanfil mi düþen avuçlarýndan sevda da devrim yapýlabilir miyi düþürüyor usuma bir kedi gibi sokulgan üstüme týrmanýrken hayat ellerimdeki kelepçeyi görüyor düþlerim neden bir köpek kadar sadýk sevdim ki seni güzel sözler, gülüþler ayýrdým her seferinde dönüþüne sen Adem ben Havva’ydým senden baþka yok bildim
yine de sigaraný yakýp gittin bir tufanda býrakýp ülkeni her kentte ayný teraneler sürdü ayrýcalýklý olan aþktý, sen ya da ben deðildik herkes bildiði yöne sürdü sevda atýný yolda bile bile düþürüleceðini devasa uçurumlara
her yeni mevsim yeni karanfil ektim yollara þeddelemedim fazla ne olup bitecek diye elimdeydim yaz, geçmiþ bahar ve bir eylül sonu baþlangýçlara geç kalmýþlýðýmla, dik adýmladým hangi boy bana yakýþýr, çok hesaplamadým yeterdi; insan boyu olsun yaþamak aþk demem buydu savaþan insanlara kýrýn dünyanýn eðrilmiþ boynuzunu hani suç öküzde de deðil ki!
suç hayatý sevmemizde illâki iki serçe gibi tutunup dala sonra da cik ciklemek dünyayý bir ses eklemek, bir ses, bir ses daha derken kuþ cývýltýlarýyla daha özgür asýlmak gelecek günlere
ah eylül! güllerin düþkün bakarken yere yeniden bellerim topraðýný kim bilir, baharla döner sevgili..
19. 09. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.