düþünüyorum durduðun yerde misin ellerin içinde mi kaç santim uzaklýkta yada hiç gezindin mi içinde beyninin ceviz büyüklüðündeki yerden baþka görebildiðin yerden ne kadar geride
kendini öpüyor mu dudaklarýn senin mi susuzluðun açlýðýn aç perdeyi bak ne/yi göreceksin camdaki yaðmur izini mi yükseldikçe gözden yiten güneþi mi?
bu gözlükler þapkalar mý daralttý görüþ alanýný umarsýz geçip giden insanlar mý sesin gitgide hafif hafif kibar öksürükler gibi erteleyip duruyorsun, var gücünle seslenmeleri çok gerilerde kaldý gönlünü rahatlatan nutuklar
artýk bastýðýn yerlerin de bir ömrü kalmadý yurt topraðýnýn gözü nemli bir nisan þakasý gibi kendi adýmlarýný çiðniyorsun baþkalarýnýn aðzýnda yediðin lokma onlar koyarken, göz diktikleri cenneti ceplerine Tanrý deðiþtirmen bile nafile çünkü satýn alýnmýþ hepsi altý üstü kirli düþlerle
sen oyalan rengiyle gülün açmýyorken elinde gül seni yok etme tatbikatlarý yapýlsýn sen dine bir yayýk gibi yayýl tutup sallasýnlar kulpundan beþiðinde uyu aman açma gözlerini onlar baksýn iri iri açýk kalýnca gözlerin hiç uyanamayacaðýn yerde..
04, 04. 2012 / Nazik Gülünay
Her þeyden þüphe ediyorum ama, þüphe ettiðimden þüphe etmiyorum. Þüphe ettiðimden emim olduðuma göre düþünüyorum, düþünüyorsam varým. Çünkü düþünmek bir etkinliktir. - Dekart-
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.