YALNIZLIK

Ýnsanla uðraþmak ateþle oyun
Söyledim sözümü dost düþman duyun
Köprüydüm geçitte eðip hep boyun
Gidenler vefasýz geçti de geçti

Güvenip ömrümü etmiþtim heba
Üþümesin diye giydirdim aba
Onulmaz yarada al kaným seba
Ölmeden kefenim biçti de biçti

Þeytani düzenle tuzaðýn kurup
Yüzüme gülerken sýrtýmdan vurup
Ben can çekiþirken karþýmda durup
Dökerken kanýmý içti de içti

Arama vefayý ahir zamanda
Gönül hasadýnda harman dumanda
Boðazda hýçkýrýk asýk fermanda
Kapanmaz yaralar açtý da açtý

Varlýðýmda yüzen yoklukta üzdü
Allý gül sunarken dikenler düzdü
Ýncinen kalbimde kanýmý süzdü
Dara düþer iken kaçtý da kaçtý

Yalnýzlýk zor deðil zor olan insan
Bin yaran deþilir adýný ansan
Ölümden acýdýr boþuna yansan
Hem can hem ruhumdan göçtü de göçtü

Solmaz’ým yaþadým acý tatlýyý
Dünya yiðit harcar serer atlýyý
Kalplerden kalplere keser hatlýyý
Külümü savuran saçtý da saçtý

M.Sýddýk SOLMAZ



Sosyal Medyada Paylaşın: