Ýnsan bir kere sever. Eli kolu sadece bir kere baðlanýr düþtüðü aþk kuyusunda, Ýnsan bir kere tutsak kalýr sevdiði gönülde ve bunun adý müebbet olur. Ýnsan bir kere yanar ve bir kere küle döner. Çünkü yeniden yanmak yoktur aþkta. Ya ebedi yanarsýn ya da söner gidersin. Ki aþýðýn gönlü küle döndüyse, zerresi bulunmaz. Ýnsan bir kere bakar aklýný baþýndan aldýðý kiþiye ve baktýðý bir çift gözde hep kalýr. Eðer o gözler yoksa o zaman o insan sahipsiz kalýr. Ýnsan bir kere iner gönül duraðýnda. Baþka da ne bir durak ne de bir otobüs yoktur. Anlayacaðýn ötesi, gerisi, berisi yoktur iþte. Bir tek sen varsýn iþte. Doðum gibi, ölüm gibi, insan bir kere sever. Bende bir tek seni sevdim iþte. Doðum gibi, ölüm gibi sevdim. Bir kere sevdim.
Yusuf BÝTÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serseri_Ruhlu_Şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.